Deze keer met de auto op de trein door de Chunnel naar Whilton Mill of liever gezegd naar het Ibis hotel in Rugby East; het adres stond nog in de TomTom. Diezelfde namiddag het circuit bezocht om alvast in de stemming te komen. ’s-Avonds naar de Thai waar we net als 2 jaar eerder, prima gegeten hebben. De volgende dag was het vrij rijden en trainen voor de wedstrijden van zondag. Na Spa was dit de tweede maal dat er gestreden zou worden om Europese titels in de verschillende klassen met de “E plate” als hoogste goed.
Terug in het hotel met een glas bier bijna aan de lippen kreeg ik van Yvonne de Paauw te horen dat ik werd gezocht. Er zou die avond een vergadering belegd zijn in de oude watermolen op het circuit en daar moest ik bij zijn. Met als belangrijkste onderwerp: hoe ontwikkeld zich het historisch karten in Europa en welke rol gaan of willen de verschillende historische kartclubs daar in spelen en hoe zou de onderlinge samenwerking er uit kunnen zien. (Daarover later)De volgende dag was de grote dag en ging het om de knikkers. Er waren weer veel leden door de BHKC opgetrommeld om het evenement in goede banen te leiden. Het weer hield zich goed, de verwachte buien op zondag trokken gelukkig aan Whilton Mill voorbij. Alle Hollanders (en Duitsers) deden mee aan de races en dat mag toch wel uniek worden genoemd. Ik reed zelf mee met de 100cc Classic (1978 – 1982) vanwege de leeftijd van mijn DAP. Dat heb ik geweten want in die categorie rijden de snelsten van Engeland en dat gaat erg hard kan ik de lezer bevestigen. Ben er dan ook volstrekt niet aan te pas gekomen. Beide kwalificatie sessies als laatste geëindigd.
Mijn broer Robert-Jan deed het beter hij werd tweede in de finale van de 100cc Historic.
Ook in de prijzen vielen Miranda (sportiefste rijder), Chris Stek (eerste bij 125cc schakel Classic), Ben de Paauw (derde bij de 100cc Historic) en Vincent van Schaick (derde bij de 100cc Vintage) prima gedaan met een goed lopende McCulloch, vader van Schaick kan trots zijn. Na afloop van het racen bleek dat nogal wat Histokarters (in mijn ogen vrijwel alle Hollanders) niet voldeden aan het race reglement (Retro Racers reglement van de Engelsen). Dat is jammer. Ik heb dan ook aan Wyatt Stanley gevraagd om mij het reglement (of een link naar het reglement) toe te sturen zodat dit door een ieder der Histokarters gelezen kan worden en weet waar zij zich aan te houden hebben voor het geval er weer eens geracet gaat worden.
Chris Arnold heeft over deze perikelen op een sportieve manier verslag van gedaan op de site van de BHKC.
De BHKC heeft naar de familie van de overleden Arend Jan Kleijn een mooi gebaar gemaakt door een grote beker (de Arend Jan Kleijn Trophy) ter beschikking te stellen voor het best opererende landenteam. De Engelsen hadden per land (Engeland, Duitsland en Nederland) twee teams gevormd die om de eer zouden strijken. Een van de Engelse Teams hadden zichzelf de naam gegeven: the Richard Craniums. Een leuke puzzel voor de Anglofielen onder ons. (De eerste die weet wat er bedoeld is krijgt een eervolle vermelding tijdens de komende jaarvergadering). De uitslag werd vervolgens bepaald door de individuele scores behaald in de Retro Race, de scores te laten zijn voor de individuele leden van een landenteam en die scores per team bij elkaar op te tellen. De uitslag was tijdens de prijsuitreiking helaas niet bekend aangezien er nogal wat uitzoek- en rekenwerk bij kwam kijken. We horen het wel.
Lex Cox