Pitspoes report 😉
Goedemorgen…. om half 7 ging de wekker; lekker hoor, zo’n circuit in de buurt….. In Vledderveen konden we tenminste nog een beetje uitslapen (weliswaar na een rit van 3,5 uur op vrijdagavond 😉 ) Maar goed; uit bed, bakkie koffie, douchen, honden uitlaten, nog een bakkie (vergeten we, textueel gezien, nog kleren aan te trekken, maar dat is wel gebeurd hoor 😉 ) En dan op weg.
Net op tijd geland om ons te melden en dan…. kartje uitpakken en SLEUTELEN!! Dingetje hier, zus dit, zo dat. (ik ben een meisje, dus geen technische vragen aub 😉 ) Altijd fijn als je bij de buren mee kan gluren. Helemaal lief als de buren je ook nog met dingen kunnen helpen! 🙂
En dan natuurlijk scheuren. Mike ging lekker over de baan, tijdens de opwarmronde. Duidelijk meer gewend aan de DAP dan in Vledderveen, leuk hoor!
Maar uiteraard kwam mijn meneer met moppers dat ie voor z’n gevoel nog een beetje in de weg reed (heul niet, maar zelfkritiek is niks mis mee) en dat een beetje conditie toch wel gewenst was.
Na de eerste ronde was er blijkbaar een en ander losgetrild, wielen zijn toch redeleijk onontbeerlijk op zo’n baan, dus die werden nogmaals vastgezet. Maar de wielmoertjes waren daarna een beetje dolgedraaid. Gelukkig was daar Gé die nog een paar moertjes had (met de mededeling dat dat geen fijn systeem was; dus daar gaan we wat aan doen)
Gelukkig kwam na de eerste ronde nog een beetje tijd om te sleutelen en te leren. Jacob wordt ernstig bedankt voor zijn adviezen omtrent de bandenspanning; daar stak Mike veel van op en begon gelijk te fabrieken met een bandenspanningsmeter.
En toen ronde 2; tatarataaaaaaaaaa; gaan met die banaan. Die bandenspanning scheelde een beetje boel zeg!!
Wegligging een stuk beter, dus de rondjes gingen een best beetje beter.
Na een paar rondjes ging Dappie (met Mike) als de brandweer over de baan (ja hallo; dat lijkt echt zo als toeschouwer)
Met Paul nog een beetje kat en muis spel; catch me if you can…. leuk om te zien; respect heen en weer!
En toen ging ie stuk, nou jaaaaaaaaa zeg, warmloper. Keurig geparkeerd naast Ronald(met z’n gebroken ketting en gebroken motorsteun) Gezellig hè; Kali en Dap gebroederlijk naast elkaar. Beetje overdreven hoor, want ’’in de pits’’ stonden ze ook al naast elkaar, maar goed; iets met kniesoren die daar op letten.
2e ronde afgelopen, kartje op karretje en weer terug; kijken of het nog te fixen is.
Maar toen kwam de rijderspresentatie en moest iedereen aantreden voor foto’s. Hahahaha, leuk; de meneer op de foto (vindt ie leuk 😉 ) dus solidair(lees iets met leedvermaak) liep ik mee. Lex daarnetegen (mopperdemopper (gein hoor; ik vond het een gezellige bedoening) vond dat ook de histokarters een pitspoes nodig hadden en duwde mij het histokartbord in mijn handen en bombardeerde me dus als pitspoes…..
Als laatste en grootste klasse werden wij verzocht het circuit te betreden; liep ik daar als eerste schaap over de dam, met bordje dus.
De histokartrijders werden voorgesteld, met gezellig applaus voor iedere rijder; top!
Paul bood, namens de histokartvereniging het boek ’’50 jaar karting’’ aan aan de S.H.W. aan, in verband met hun jubileumbestaan. Iedere rijder had (of deed dit later) getekend in dit boek en dit werd dan ook erg op prijs gesteld.
Na diverse foto’s werd de grandprix voortgezet.
Enige controle leverde de conclusie op dat Mike z’n Dappie echt stuk was. Hij bood Ronald nog de ketting aan van zijn kart, maar bij Ronald z’n kart was ook het tandwiel enigzins uit z’n doen. Dus daar moest nog eveneen oplossing voor gezocht worden; dit lukte overigens.
Ronde 3; niks meer te rijden. Maar ook helpen met allerlei zaken gaat ons prima af, dus vervelen deden we ons niet.
Zo ook ronde 4; helpen en kijken is net zo leuk!! (ondertussen Mike z’n hoofd voorzien van een flinke kwak zonnebrandzooi, want een zonnesteek is ook zo wat)
Dappie weer in de aanhanger, kleedje opvouwen, iets drinken met onze gezellige buurtjes, beetje kijken naar de grandprix; never a dull moment!
En toen nog de prijsuitreiking. Uiteraard waren we daarbij ;voor ons een soort van standaard; blijven tot het einde 😉
Het was weer supergezellig! Iedereen bedankt voor deze topdag. Niet in de minste bedankt aan de geweldig gezellig vereniging kart club hoekse waard; het was top!!
Door Mike en Inge Bijlsma
Paul Joppen en Jasper Martens op Strijen