3.45 uur: de wekkerradio gaat af. Mijn vrouw staat op om Koningsdag te gaan vieren. Zelf slaap ik min of meer uit, ik kan nog zeker een uur blijven liggen. Mijn dochters worden later opgehaald om zich bij de festiviteiten in onze woonplaats aan te sluiten. Nieuw-Weerdinge is vandaag voor mij de place to be. Gisteravond auto en aanhanger al klaargezet, zodat ik snel naar Amersfoort kan vertrekken.
7.30 uur. In Amersfoort aangekomen staat Rolf al klaar om samen zijn “nieuwe” 125cc schakelkart in zijn auto te laden. Aanhanger bij Rolf achter de auto en na de eerste koffie en thee zijn we klaar voor vertrek. Rond 10.00 uur komen we aan bij de kartbaan. Er wordt al gereden met moderne karts, maar ook de eerste liefhebbers van het historisch materiaal zijn aanwezig. Zelfs Bessel en Valentijn, enthousiaste leden van de Duitse Klassieke kartclub, zijn na een rit van plusminus 500 km er helemaal klaar voor om het circuit uit te proberen.
Tijd om de karts uit te laden. Eerst willen we natuurlijk de 125cc Chariot met Rotax Bombardier “aan de tand voelen”. De motor is in orde gebracht door Ben de Paauw, dus dat zit wel goed. We lopen de kart nog even na voordat ik Rolf aanduw. Na 2 pogingen (hé, er zit ook een choke op!) slaat de Rotax goed aan. Welke versnelling zit ik eigenlijk, moet Rolf in eerste instantie gedacht hebben, maar even later zie ik de achterkant zelfs al iets uitbreken, de juiste versnelling moet dan toch gevonden zijn. Binnengekomen in de pits, is Rolf erg enthousiast. Hij is onder de indruk van het vermogen van zijn nieuwe aanwinst. Even later rijd ik op de 125. Zelfde probleem als Rolf; in welke versnelling rijd ik eigenlijk? Even later zit ook ik enigszins op het juiste spoor. Hooguit een versnellinkje terug, en weer eentje hoger, alle begin is moeilijk. Ook ik ben onder de indruk van het vermogen van de klassieke Rotax/Bombardier, die ik door mijn gebrek aan ervaring met schakelkarts nog niet echt aan durf te spreken. Dan is de Tecno met 100cc Parilla aan de beurt, die we ook meegenomen hebben naar de prachtig overdekte pit. De Parilla loopt gelukkig ook goed. Heb ik het juiste tandwiel met 81 tandjes gemonteerd? Op het lange rechte choke ik toch maar even om een vastloper te voorkomen. In de bochten trekt hij goed door.
Er komen inmiddels meer histokarters op de baan. Zoals gebruikelijk heeft iedereen zijn eigen ongemakken en uitdagingen. Lekkages, gebroken velgen, losgeraakte stoelsteunen, haperende carburateurs, een afgelopen ketting, ontbrekende inbusboutjes, en – nog niet eerder vertoond in dit theater: bij Jasper Martens door een verdwenen borgmoer, zelfs een compleet losgekomen rempedaal! Dit wordt allemaal, uit liefde voor de kartsport als een kleinigheid weggewuifd; “dat zetten we even vast” of “ik haal wel even een andere kart”, is het nuchtere commentaar. Ook wordt hier en daar technische bijstand verleend. Dankbare superlatieven vallen de techneuten ten deel.
Tegen het einde van de middag zie ik steeds meer blije gezichten. De kartjes zijn nu lekker ingelopen en er is voldoening omdat er lekker geracet is. Voordat we het weten, is het tijd om de spullen terug in te laden. Er gaat ook een nieuw restauratie project mee: een Hutless kart uit de tijd dat dit nog een Duits merk was (1969-1970). Bessel en Valentijn waren zo vriendelijk deze uit Duitsland mee te nemen. Onder genot van een drankje even napraten met de nog aanwezige clubleden in de kantine tot besluit. Enkele leden zijn blij deze dag weer “overleefd” te hebben; de bijbehorende grote glimlach op hun gezicht zegt voldoende…
Rond een uur of acht komen we terug in Amersfoort aan. Onder het genot van een lekkere bak koffie met Oranje tompouce worden nog wat foto’s uitgewisseld. Dan nog een laatste ritje van 200 kilometer; tegen twaalven kom ik in thuis in Terneuzen aan. Daar is inmiddels alles donker, maar dankzij de doorgekomen berichten weet ik dat ook in Terneuzen Koningsdag zeer geslaagd is geweest …
Marc Remorie
PS. In een onbewaakt moment en van pure balorigheid neemt Chris Bekkenkamp plaats in een niet nader te noemen kart van Nederlandse makelij….
