Voor het eerst dit jaar heeft Histokart deelgenomen aan de Historische Grand Prix op het circuit van Zandvoort, 29-30 en 31 augustus van dit jaar.
Een gevolg daarvan was dat ook wij werden uitgenodigd deel te nemen aan de Rijders Parade zaterdag avond door het centrum van Zandvoort.
Gé vond mijn skelter met de 8” wielen het meest geschikt daarvoor en belde mij met de vraag of ik daar zin in had. Dit noem ik nou een retorische vraag. Of ik daar zin in had? Natuurlijk had ik daar zin in. Leek mij op voorhand een geweldig idee. Later bleek Chris ook een skelter met grote wielen te hebben en hij reed dus ook mee. Zei het dat hij dat ding niet snel aan de praat kreeg en met behulp van diverse leden toch net op tijd achter aan kon sluiten.
Er waren twee klassen: 1) Racewagens zonder geforceerde koeling en 2) wagens met. Die indeling was gemaakt omdat de niet gekoelde wagens harder reden om de motoren niet te heet te laten worden. Opstellen moest gebeuren tussen 19:00 uur en 19:30 uur op het rechte eind van het circuit tegen de rijrichting in.
Om ca. 5 minuten voor 19:00 uur maakte ik mijn skelter klaar o.a. door het te starten en warm te laten lopen. Op dat moment was Kees van den Grint op de stand samen met ex-formule 1 coureur de Braziliaan Roberto Moreno. Hij racete vanaf 1982. Naast F 1 heeft hij in meerdere klassen geracet. Hij zou met een F 1 wagen meerijden in een demonstratie. Moreno vroeg of hij in mijn skelter mocht zitten zodat er een foto genomen kon worden. Dat deed ik vaak ook met kinderen, dus waarom Moreno niet? Maar nadat de foto’s waren genomen, ontdekte hij de eerste versnelling en reed hij, zei het langzaam, weg. Maar ik moest naar de opstelling van de Parade. Met behulp van Kees slaagden we er in hem staande te houden en kon ik vertrekken. Ik zei nog tegen hem: “Vandaag rijdt jij in mijn auto, morgen ik die van jouw”. Daar is niks van gekomen, waarschijnlijk door tijdgebrek.
Op het circuit aangekomen werd ik, tot mijn verbazing, ingedeeld bij de race auto’s. En daar stond ik achter een Cooper en voor een Bugatti. (Zie foto).
Als je dan daar staat maak je een praatje met de aanwezige officials. En wat blijkt dan, deze mensen hebben geen flauw idee dat zo het karten in Nederland is begonnen. Ze rolden bijna om van verbazing. Maar reageerden wel heel leuk.
Die eerste groep moest natuurlijk wel doorrijden. Daar door moest ik me eigenlijk te veel concentreren op de Cooper voor mij, want het ging niet in een constant tempo. Dan reed je behoorlijk door en dan stond je weer stil. Maar vanuit mijn ooghoeken zag ik wel de reacties van het publiek op mijn skelter. Meer dan geweldig. Het enthousiasme steeg boven de menigte uit. En alleen maar blije en lachende gezichten. Flitsende fototoestellen, draaiende camera’s, wijzende en wuivende mensen. En dan wordt in een van de straten aan de kant gezet om het publiek de gelegenheid te geven alles eens goed te bekijken. Waar ik stond stond aan de andere kant van de straat de Bugatti. Maar geloof het of niet, de skelter trok aanzienlijk meer bekijks dan de Bugatti.
En als je daar dan staat, wat doe je dan? Je vraagt een kind of zijn pappa of mamma een fototoestel bij zich heeft en bij een positief antwoord zet ja dat kind in de skelter en de ouder neemt één of meer foto’s. Wat opvalt, is dat veelal de vader daar nog meer plezier aan beleeft dan het kind. En ja, ze stonden in de rij. Dan blijf je lekker bezig.
Daar staand kwam Chris langs om weer naar het circuit terug te rijden en heb ik mij, toen het begon te schemeren, ook aangesloten bij een clubje dat door een official auto terug naar het circuit werd gebracht.
Ik had het voor geen goud willen missen.
En hierbij geef ik mij op voor de volgende 10 jaar. 10 Jaar? Op mijn leeftijd? O.K. maak er 5 van, maar komen doe ik.
Groeten,
Henk Deken