Zaterdag 11 april was het dan zo ver. Na de Kartbeurs, de Jaarvergadering en de Sleuteldag was er nu een evenement waar weer gereden kon worden en alle in deze winter opgebouwde karts hun vuurdoop konden beleven.
De opkomst was goed te noemen met zo’n vijfentwintig rijders op deze zaterdagse trainingssessie op Stadskanaal, het thuiscircuit van de Kartclub Noord Nederland. Ikzelf was druk doende met het uitgeven van verzekerings / keurings bewijzen. Het was voor iedereen nog wat onwennig dat behalve de kart ook de helm en overall werden gekeurd om te kijken of deze voldeden aan het aangepaste reglement. De meeste probleempjes konden óf ter plekke worden opgelost, óf de betreffende rijder werd gewaarschuwd dat de volgende keer zijn zaakjes wel op orde dienen te zijn. Het is ook niet de bedoeling van de TC om mensen die net 250 km hebben gereden de toegang tot het evenement te ontzeggen, we zijn tenslotte een vereniging die tot doel heeft om te rijden nietwaar…
Voordat we de baan op gingen werd er een rijders briefing gehouden bij de aanhanger van Joost. Toen Joost het woord kreeg had hij wat te melden over de Sleuteldag 2015, er was die dag daadwerkelijk gesleuteld, wat vrij uniek te noemen is. Hierna lichtte hij een deel van een kart hoes op van een kart in zijn aanhanger en het startnummer werd zichtbaar, nr. 7 en mij werd gevraagd of dat startnummer mij wat zei. Maar dat is mijn startnummer. De kart mocht daarna onthuld worden en onder het zeil kwam een prachtig opgeknapte Landia Lusso vandaan die ik een tijdje daarvoor had gekocht en waaraan ik nog maar net was begonnen met restaureren.
Ik dacht even dat ik in het Discovery programma “Overhauling” met Chip Foose terecht was gekomen. Ik was met stomheid geslagen; echt, ik wist niet meer wat ik moest zeggen en dat is voor mij erg ongewoon. Al snel waren de grappen niet van de lucht over mijn ongewone stilzwijgen en er werd ook nog verteld wie wat had gedaan maar dat ging op dat moment volkomen langs mij heen. Ik was zo blij met wat deze samenzweerders hadden gedaan en ben hen enorme dank verschuldigd. Het stoeltje moest nog op maat worden geplaatst maar dat was even van latere zorg.
Eerst de laatste keuringen uitvoeren en zorgen dat iedereen zijn verzekeringspasje heeft gekregen. Ondertussen werd er al volop gereden en dat kon ook met een zelfde rijtijd als de moderne karts. Het was een drukte van jewelste op de baan en dat was mooi om te zien. Er zit volop leven in de club. Pechvogel van de dag was onze jonge vriend Bart; hij had halverwege twee motoren stuk en gooide mismoedig de handdoek in de ring.
Plotseling begon het nogal hard te regenen en was er voldoende tijd om mijn stoeltje te passen wat bijna fout ging toen Joost voorstelde om de stoel maar te boren terwijl ik er nog in zat. De stoel zat in no time op zijn plek met de hulp van de van Schaickjes. Voor een helm en overall was gezorgd door Rolf die mij de avond er voor had gevraagd deze mee te nemen voor een zogenaamde gastrijder. Op de baan waren er wat problemen met de carburateur maar voor de res
t functioneerde alles naar behoren en de check in de pits na een paar ronden was compleet overbodig. Goed werk mannen!
Ondertussen was de baan aardig droog gereden door de moderne karts met hun regenbanden, alleen was het wel oppassen want naast de ideale lijn was het nog spekglad wat tot vele slippartijen leidde. Het leek wel of sommige rijders meer achteruit dan vooruit reden.
Maar aan al het moois komt een eind en ik zag iedereen met een tevreden glimlach huiswaarts gaan. De harde kern nuttigde gezamenlijk nog even een patatje met een balletje of een kroketje en ook zij konden daarna naar huis. Voor mij 250 km voor Chris 17, maar ja dat is bij andere evenementen meestal wel anders.
Al met al voor de meesten een zeer geslaagde en voor mij een heel bijzondere seizoen opening en nu even flink poetsen en met zijn allen naar Spa op 3 mei en daarna Strijen op eerste Pinksterdag.
