Na een een voorspoedig ritje van een kleine 400 km kwamen Rolf en ik aan op de jubilerende kartbaan van Oppenrod, een klein dorpje net boven Frankfurt. De KKCD had de zaken goed voor elkaar: we werden opgewacht door Bessel Minderhoud en het hele KKCD team. Voor Chris (die al een paar uurtjes eerder aankwam) was er in de druk bezette en gezellige paddock een plekje bij Gernot bedacht, voor ons was een een mooi plekje naast Bessel en Valentijn.
We werden dus zeer gastvrij ontvangen en kregen door Heinz Gockel meteen een heerlijk koud biertje in onze handen gedrukt! Na het kamp op te hebben gezet, zochten we even na twaalven onze slaapzak op. Het enige minpuntje van ons mooie plekje was het feit dat er vlakbij een grote feesttent was opgebouwd waar de HELE nacht keiharde muziek werd gedraaid. Van slapen kwam helaas niet veel terecht: pas om 6 uur ’s ochtends gaf de deejay het op…
In de ochtend vond er een fatsoenlijke technische keuring plaats, waar we gelukkig met vlag en wimpel doorheen kwamen. Bij de inschrijving kregen we ook nog het bekende t-schirt in een mooie nieuwe kleur opdruk: Klassik Kart Pokal, Oppenrod dit keer. Het tijdschema werd goed gevolgd, dat geeft goede structuur aan zo’n dag. Het evenement werd zowieso heel goed begeleid: er was een wedstrijdleider en een groot team van baanofficials die de vlaggen hanteerden en gestrande rijders op een aanhanger terugbrachten naar de pits (gelukkig hebben wij geen lift hoeven vragen!). De catering was erg goed, van ontbijt tot het avondmaaltje vlak voor vertrek, prima verzorgd! De sanitaire voorzieningingen waren uitstekend: er was zelfs gelegenheid om te douchen.
In de ochtend werd er vrij getraind op het mooie circuit. Na de banden weer enigszins ontdaan te hebben van het rubber van Strijen, werd het tijd voor de gelijkmatigheids-wedstrijden. Dit ging vooral Rolf erg goed af, hij won de tweede prijs.
Al met al ging het goed met de Histokart groep. We hebben goed gereden zonder enige problemen met de karts. Chris met zijn Birel schakel in de snellere groep, Rolf met de Tecno / Parilla en ik met de Dino / Parilla in de iets langzamere groep. De welbekende gelijkmatigheidsproef leidt toch altijd weer tot verrassende uitkomsten want Rolf bleek aan het einde van de 3 gereden manches 2e te zijn geworden en de “famous mister Stèkkè” had in de snelle groep plek nummer 7!
In de loop van de dag kwamen we nog aan de praat met een duitse meneer die nogal wat verhalen wist te vertellen over zijn kartverleden en de verschillende uitvindingen en verbeteringen die hij had geïntroduceerd (o.a. de grafiet uitvoering van de zuigers zoals we die tegenwoordig kennen). Uiteindelijk zijn Rolf en ikzelf nog even bij hem thuis gaan kijken. We hebben samen nog nooit zo veel carburateurs in een kast zien staan. De man had de meest gekke dingen geëxperimenteerd met Tillotson carburateurs, zuigers en kartmotoren in het algemeen. Erg leuk om te zien.
Voor wie nog nooit op het Oppenrod circuit is geweest; het is zeker een aanrader. Prachtig asfalt, heerlijk bochtig en mooie hoogteverschillen in de baan. Chris dacht eraan om zijn kart te starten door ‘m van de helling af te laten rollen.
Het was een zeer geslaagd evenement en een meer dan waardig alternatief voor Dahlem. Het was misschien een flinke trip om te ondernemen maar zéér de moeite waard; we hebben echt genoten van het geboden programma en de ontmoetingen met onze Duitse vrienden: als er door de KKCD volgend jaar jaar weer op de Stefan Bellof Arena kijken we zeker of we weer mee kan doen!
Jasper van Schaick, mede namens Chris en Rolf