Buinerveen, Januari 2016
Beste Histokart leden,
Normaal vraag ik altijd iemand van onze Histoclub om na een evenement een verslagje te schrijven welke op de site komt. Echter is het er deze keer tijdens de ‘Harmdag’ niet van gekomen, dus doe ik zelf een poging om er een verhaaltje van te maken.
Zoals reeds eerder gemeld kwam het idee om een dagje “at the Museum” te doen tijdens de Historische Grand Prix te Zandvoort einde van de zomer.
Fernanda en Harm waren van plan om daar tijdens de HGP een dagje mee te helpen bij/in onze Histokart stand…. dat zijn er ruim twee en half geworden.
Denk dat het in een verveelde bui tot dit Museum idee is gekomen, met het idee dat doen we wel een keer. We dachten wat Histokart clubleden, wat bekenden, met elkaar man of 50 (zegge vijftig).
Maar toen Harm een tijdje geleden liet weten dat hij iets heel bijzonders had, hebben we het plan van het dagje “at the Museum” uitgewerkt. Nu dat hebben we dus gedaan zaterdag 19 december.
Man/vrouw of 50 hebben we wel gehaald, volgens mij wel over de 100 (zegge honderd).
Een ieder werd bij binnenkomst in het museum door dochter Annick van Harm vriendelijk ontvangen en voorzien van een naamplaatje voor de eventuele herkenning. Vooral voor mij erg handig (ik en gezichten!), weet nog steeds niet wie nu Jasper en wie nu Vincent van Schaick is, ik bedoel maar. Zelfs Tineke, moeder van Harms dochter Annick, herkende ik niet meteen, sorry Tineke, ligt echt aan mij.
Gastvrouw Fernanda, in mooie zwarte jurk met vele witte stippen en de in een witte race/schilders overall gestoken Harm hadden het goed voor elkaar.
Op het pleintje bij het museum kon de hele dag koffie, thee en fris worden afgehaald, alsmede diverse flessen wijn, die naar ik had begrepen zijn verkregen bij de Bingo en andere gelegenheden.
Museum was goed verwarmd, tafels vol met gebak van divers soort en hier en daar wat oude skelters/karts.
Ik was tot mijn spijt nog nooit bij Harm geweest, eenmaal paar jaar geleden, maar toen was de conservator niet aanwezig, dus vluchtig rondgekeken toen, maar heb het nu ruimschoots ingehaald.
Motor- en auto musea heb ik genoeg gezien, maar een kartmuseum tot nu toe nog niet, maar als dit de standaard moet zijn/worden zoals het kan, in één woord geweldig.
Denk dat het een uur of drie was toen Harm de microfoon ter hand nam en de menigte toesprak, eerst in het Duits, voor de buitenlanders en daarna in het Twents/ Brabants voor de rest van het gehoor.
Hij liet weten hoe het zo gekomen was en wat zo’n beetje de bedoeling van de dag was (inclusief rondleiding door zijn bedrijf naast het museum) en wat er allemaal mocht en niet mocht.
We mochten nog niet achter grootmoeders gordijn kijken, welk een beetje hinderlijk in de zaal hing, maar na enige tijd werd gevraagd aan Fernanda en dochter Annick om dan toch maar het gordijntje weg te schuiven.
De meeste van ons hadden al zo het idee dat daar achter de grote verrassing zich moest bevinden, nu dat klopte dan ook wel.
Net als Sneeuwwitje in het glazen kistje stond daar de ALLER EERSTE GO-KART van deze mooie planeet, het ding gemaakt door Art Ingels en Lou Borelli in 1956 in Californië .
Het kleine rode buizenframe is voorzien van een 2 1/2 pk WestBend motortje, met alleen een gaspedaal en een handrem aan de rechterkant naast het stoeltje, welke een remblokje tegen een schijf in de rechter achtervelg aandrukt, veel simpeler kan het denk ik niet.
Hoe Harm aan dit unieke kartje is gekomen, heb ik nog niet begrepen, maar dat dit ding hier in ons land is, is geweldig. Harm alsnog gefeliciteerd met je nieuwste aanwinst.
Tot zover was dit de officiële opening van het Harmdagje en kon een ieder wat met elkaar bijpraten.
Vooral voor de oud rijders was het een mooi weerzien van toenmalige concurrenten, ik heb er zeker van genoten, moet toegeven dat ik onze Histoleden maar weinig of niet heb gesproken, maak het wel weer goed met jullie.
Ook de rondleiding in Harm’s bedrijf was indrukwekkend, al die banden voor kart, quad en motoren, de vele kartonderdelen en ook hier en daar was een oud kartje te vinden.
Rob van Es van Schuurman bv liet onze groep van alle zien en vertelde de bijzonderheden van de diverse producten.
Bij terugkomst uit het magazijn was het tweede deel van het programma al begonnen, daar heb ik dus niet alles van mee gekregen, was best gezellig in de magazijnen.
Maar ik wist al wel wat daar te gebeuren stond, Harm had namelijk gezorgd dat de Wereldkampioen Swiss Hutless kart van Peter de Bruijn, inclusief Peter zelf er zouden zijn.
Peter de Bruijn uit Vlaardingen is Hollands meest succesvolle rijder, wat hij al niet heeft gewonnen in zijn carrière is enorm, als het goed gaat stuur ik daar een uittreksel in het Engels van mee.
Harm heeft Peter in het zonnetje gezet, waarna wij van Histokart snel daarna gastheer Harm in het zelfde zonnetje ging zetten door hem iets aan te bieden.
Aanvankelijk wisten we niet wat Harm te geven, een boek, doos sigaren, fles whisky? , nee het is een Delfsblauw wandbord geworden uit 1979, destijds speciaal gemaakt voor de ISBL. de Internationale Skelter Bond Limburg.
We hebben er een spijker bijgeleverd, zodat dit kleinood aan de wand kan worden genageld in het museum.
Voor Fernanda was het niet zo moeilijk, we hebben haar ‘s morgens een bos bloemen gegeven, zonder water hadden die de middag waarschijnlijk niet gehaald.
Tot zover was dit het officiële deel van het programma en ging het gebabbel nog tijdje door, denk dat de laatste gasten om uur of zes/zeven het museum verlaten hebben.
Een ieder kreeg een koker mee met daarin een mooie zwart/wit foto van S. da Silva, later beter bekend als Ayrton Senna zittend naast zijn DAP/DAP in 1979.
Bij deze wil ik (denk namens alle gasten) de familie Schuurman hartelijk bedanken voor het prachtige dagje te Oss en we moeten over paar jaar weer eens een reden bedenken om dit te herhalen. Denk dat dit door velen van ons dit niet echt als straf of verplichting zal worden gezien.
Vriendelijke groet, Chris
ps Volgens Harm is een mooi filmpje gemaakt van ongeveer 4 minuten, maar we moeten nog even kijken hoe we dat aan jullie kunnen laten zien.